تاریخچه شهر تبریز

پیشینه نام تبریز

در رابطه با پیشینه نام تبریز فرضیه‌های زیادی وجود دارد. نمونه ای از نام های پیشین این شهر شامل توری، تورز، تِبریز می شود. ولادیمیر مینورسکی در تحقیقات خود عنوان کرده است که ریشه اسم شهر تبریز به دوره ساسانیان یا حتی قبل‌تر، یعنی زمان حکومت اشکانیان باز می‌گردد. همچنین آقای مصطفی مومنی اشاره کرده است که که اهالی بومی آذربایجان به تبریز، توری میگفتند. این واژه به معنای چشمه یا رود گرم است. جرج کرزن نیز در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده است که تبریز واژه‌ای آریایی و از کلمات تب به معنی گرم و ریز از مصدر ریختن استخراج شده است. او دلیل این نام‌گذاری را وجود چشمه‌های آب گرم در اطراف شهر تبریز می‌داند.

فرهنگ و آداب و رسوم شهر تبریز

مردم تبریز به زبان ترکی آذربایجانی و لهجه تبریزی سخن می‌گویند. اکثر مردم تبریز مسلمان و شیعه دوازده امامی بوده و بعد از آن اقلیت‌هایی به ترتیب با مذاهب مسیحی ارمنی، آشوری، زرتشتی، سایر مذاهب ارمنی و کلیمی در این شهر زندگی می‌کنند.‌مردم آداب و رسوم ویژه ای برای برگزاری مراسم های مختلف دارند که فرهنگ بومی این منطقه را شکل می دهد. از جمله آداب و رسوم ویژه این مردم عاشیق خوانی، تکم گردانی، بایرام پایی، قاباخلاما، خوانچه و … را می توان نام برد.